Brief aan koning lach
De laatste jaren valt het me sterk op dat jongeren een genante situatie of een pijnlijk iets dat ze hebben meegemaakt, vlot afronden met de uitdrukking: “dat was lachen!” Als je dan inbrengt: “dat zal toch wel niet zo plezant geweest zijn”, herhalen ze met klem: “Neen! Da’s lachen!” Vrolijk zijn, positief staan in het leven, zelfs als het pijn doet, het is voor hen een sociale must. Leven is genieten. Ook de toekomst lacht hen stralend toe. Alles ligt in het bereik van hun wil. Problemen? Moeilijkheden? Dat is iets voor depressieve mensen. Koning lach is aan de macht. Gelukkig hoeven ze zich ook veel minder dan vroeger te schamen voor een lach. Hun parelwitte tanden zijn netjes
