Eerste zondag veertigdagentijd c-jaar 2013
Vandaag stappen we echt de vasten in. Ik denk dat we ons deze weg naar Pasen nog lang gaan herinneren. Niet alleen voor de hak en de eerste vruchten van het veld die hier vooraan zijn geplaatst, en echt wel heel goed aangeven wat vasten is: alles eens goed omwoelen. Maar ook omwille van het grote nieuws deze week van paus Benedictus. Een beslissing die de wereld heeft omgewoeld en die de paus zelf ook wel langs alle kanten zal hebben gedraaid en gekeerd. Toch even laten klinken hoe hij beslissing heeft verwoord: “In de wereld van vandaag, die onderhevig is aan vele snelle veranderingen en die dooreen geschud wordt door vragen, die een grote relevantie hebben voor het geloofsleven, is de kracht van lichaam en geest noodzakelijk om het schip van Sint-Petrus te besturen en het evangelie te verkondigen. Die kracht in mij is de voorbije maanden sterk afgenomen, in die mate dat ik mijn onvermogen om deze taak nog naar behoren te vervullen, moet erkennen.”
Als deze woorden vandaag klinken, sluiten ze, volgens mij ook heel goed aan bij de 40-dagen tijd. Want dat is de tijd om door een geschud te worden, een tijd om alles om te woelen, om te zoeken naar de kern van wat we geloven, om zo in soberheid en solidariteit de goede richting uit te gaan. Vandaag zetten we op die weg de eerste stap. De eerste stap zetten, is altijd het moeilijkste, zeggen we. En misschien is het ook daarom dat we vandaag in de lezingen een stevige duw in de rug krijgen.
