16de zondag door het jaar
“Het is maar aan de meet dat de prijzen worden uitgedeeld,” zei mijn vader. De eerste keer dat hij het tegen mij zei, was toen ik met een schitterend rapport was thuisgekomen. Ik vond het een beloning waard. Maar hij zei: “het is aan de meet dat de prijzen worden uitgedeeld”. En dus moest ik wachten tot op het einde van het schooljaar. Een keer kwam ik eens met een minder rapport thuis. Ik verwachtte stevige opmerkingen. Maar toen zei hij ook: “Het is aan de meet dat de prijzen worden uitgedeeld.” Toen was het niet frustrerend, maar een troost en een aanmoediging.
Het leven brengt van alles met zich mee: succes en tegenslag, geluk en verdriet. Maar nooit zijn ze de meet. Het leven gaat door, tot aan het moment van de oogst. Ik vind het mooi dat in de evangelielezing van vandaag de goede en de slechte dingen die gebeuren vergeleken worden met een akker. Want het klopt. Je mag de grond nog zo mooi klaarmaken, nog zo’n goed zaad gebruiken, het is nooit de enige plant die opschiet. Er schieten ook andere dingen uit de grond: onkruid. En in het verhaal wordt gevraagd dat onkruid te laten staan, tot aan de oogst. Maar dit is natuurlijk geen lesje in biologisch tuinieren.
