Dag Jommeke,
"Diep in de put." Het klinkt depressief. Velen denken wellicht ook meteen aan het huzarenstuk in Chili, waarbij 33 mijnwerkers werden gered. Voor mij verwijst "Diep in de put" naar een van de eerste Jommekes-albums, die ik heb gelezen. Misschien is de titel me daarom bijgebleven. Of is het omdat jij, Jommeke, moeilijk te rijmen bent met een depressie? Als jongen met het strooien dakje uit Zonnedorp zie je altijd kans om op avontuur
te trekken met je vrienden. Zelden kom je langdurig in de problemen. Zelden is er echt angst. Altijd is er wel een grote of juist kleine vriend Flip, die jou uit een benarde positie verlost. Toch is er dat ene album: "Diep in de put". Het grootste raadsel in dat verhaal, is het invullen van een ontbrekende letter. Eerst denken jullie dat op de waterput een waarschuwing is aangebracht: diep is de put. Na wat nachtelijk ronddolen en ontcijferen van oude documenten, blijkt dat het "diep in de put" moet zijn, een tip om een verborgen schat te vinden. Die kaapt Anatool ei zo na voor jullie neuzen weg, maar de boef wordt tijdig ontmaskerd. Eind goed, al goed.
"Diep in de put". Dat overkwam volgens mij ook Mozes, met zijn volk op weg naar het Beloofde Land. In het handboek godsdienst staat een kaart van de route, die ze zouden kunnen gevolgd hebben. Ik vermoed dat al mijn leerlingen bij de scouts zijn. Het rechtdoor "boenken" beheersen ze als geen ander. Ze protesteren meteen: "Maar mevrouw, waarom hebben die zo'n omweg langs beneden gemaakt? Loop toch gewoon rechtdoor!" Het getuigt van een zin voor een kort en vrolijk avontuur, jou en je vriendjes, Jommeke, meer dan waardig. Ik weet niet meteen wat gezegd. Ik weet wel dat ik niet wil verdwalen in eindeloze technische kwesties, die ontstaan wanneer je een bijbels verhaal letterlijk bekijkt. Ik stel hen voor de route te bekijken als een grafiek, die niet de tocht door het land weergeeft, maar de gemoedsstemmingen. De Israëlieten vertrekken uit Egypte, veel te enthousiast. Dat blijft niet duren. De stemming zakt weg, om helemaal een dieptepunt te bereiken, vlakbij de berg Sinaï. Die berg trekt Mozes op. Om na lange tijd terug te keren met de 10 geboden. Ik suggereer dat als je echt in de put zit, wanneer er alleen ruzie is, spanningen, geweld en strijd, het een oplossing is afspraken te maken, regels te bepalen, die orde brengen. Dan geraak je er door, dan geraak je verder.
Laat dat nu ook zijn wat de mijnwerkers in Chili hebben gedaan. Dieper in de put dan zij hebben gezeten, kan ik me niet voorstellen. De chaos, doodsangst en wanhoop die zij wekenlang hebben doorstaan, hebben ze het hoofd geboden door hun samenleven te ordenen. Ik weet niet of ze er tien geboden aan hebben overgehouden. Maar hun intocht in het beloofde land, zijn ze nu volop aan het beleven. Dat brengt me weer bij jou Jommeke. Jij vindt na elk avontuur een warme thuis bij je ouders, die hoofdzakelijk opgelucht zijn, hun avonturier heelhuids terug te zien. Dat gevoel wens ik alle Jommekes in de wereld van harte toe!
Liedje Underground van Das Pop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten